|
Foto: Hans Braker © |
Dit weekend had ik de laatste wedstrijd van het
indoorseizoen, de NK Junioren Indoor. Dit was een weekend om nooit te vergeten!
Ik werd voor het eerst in mn leven officieel Nederlands Kampioen bij de
junioren B! Zaterdag had ik het polsstokhoogspringen waar ik met 11 andere
atleten meedeed voor de medailles. Toch leken voor mij de medailles wel ver weg
omdat ik nog maar net goed bezig ben met polsstokhoog en nog heel weinig
ervaring heb met pols, en helemaal niet op grote kampioenschappen. Ik begon de
wedstrijd voorzichtig op 3.70 en ging zo verder. Ik maakte veel foutsprongen
zoals je op de foto hier onder kan zien. Uiteindelijk bij de 4.15 had ik bij mijn
eerste 2 pogingen de lat er vanaf gegooid en moest ik de derde wel halen,
anders had ik geen pr en een 7
e plaats wat toch wel een
teleurstelling zou zijn. Ik haalde die 3
e poging ruim en ook 4.25
wist ik in de tweede poging te halen. Op dat moment was ik al zeker van mijn
zilveren medaille, maar toen wilde ik ook voor goud gaan! Ik moest ook weer de
derde poging op 4.35 halen, want de andere had minder foutsprongen en ik had
een hoogte overgeslagen, dus hij had ook nog een hogere hoogte staan. De derde
poging haalde ik en heel Omnisport ontplofte! Ik haalde de derde poging en mijn
tegenstander haalde de derde poging op 4.35 niet. Dit betekende dat ik
Nederlands Kampioen was op het polsstokhoogspringen, iets wat ik never nooit
had verwacht!
De tweede dag, de zondag was alle druk voor mij er af. Toch
wilde ik nog goed presteren, dit lukte niet helemaal want bij de series horde
werkte mijn hamstring erg tegen en kon ik niet goed starten. Pas bij de derde
horde kwam ik op gang en mijn tijd was hierdoor slecht. Direct daarna ben ik
naar de fysiobehandeling in Omnisport gegaan om mn hamstring te laten
behandelen. Dit had goed gewerkt want ik voelde niks van mn hamstring bij het
hoogspringen. Toch voelde ik alle belasting van de afgelopen weken en mijn
kuiten zaten ‘vol’, ik kon vaak niet goed afzetten en ook hier maakte ik veel
foutsprongen. Er zaten ook hele goede sprongen tussen, waar ik bijvoorbeeld de
derde poging op 1.81 ruim haalde. Toch lukte me het niet om de 1,84 te halen. Ook
hier had ik weer een paar goede sprongen waar ik ruim de hoogte had, maar de
diepte was verkeerd en de lat viel er telkens vanaf.
Toch heb ik fantastisch weekend gehad en kan ik nog steeds
niet geloven dat ik Nederlands Kampioen ben voor het eerst van mn leven. Dit motiveert
enorm om telkens weer die lange reizen naar Zoetermeer te maken en door te
blijven gaan, op naar het outdoor seizoen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten