Hallo Lezer,
Gisteren had ik de Clubkampioenschappen,
het was een speciale wedstrijd: er gebeurden veel onverwachte dingen!Ik deed mee aan de werp- en sprint 2-kamp. Ik begon met speer, ik had de week daarvoor weer rust gehouden in de hoop dat ik nu niks zou voelen. Het inlopen voelde goed en ik stond vol goede moed op de speer-aanloop voor de worp. Ik begon, het laatste stukje kruispassen maken en ....
Opeens een verschrikkelijke pijn tussen de lies en hamstring. Ik had de worp afgemaakt, maar mijn been deed echt erg pijn. Toch nog een PR! De pogingen daarna heb ik met een 5-pas aanloop gedaan, maar daar kwam ook niks speciaal uit.
Daarna had ik de 100m sprint, ik wist nog steeds niet wat het nou
was, dus ik ging maar gewoon lopen. Ik kon redelijk mee maar toch bleef ik last
houden van mijn been. Na afloop van de 100m had ik een tijdje rust tot de 200m.
Aan het begin van de dag voelde het goed, maar dat was totaal omgeslagen.
Na een lange pauze waarin ik alles had geprobeerd om de pijn weg
te halen stond ik weer met een pijnlijk been achter de startblokken. Ik ging
weg en ik kwam verbazingwekkend best lekker weg. Ik begon rond de 95% en dat
voelde goed en ik kon tot de finish doorgaan zonder pijn!
Daarna kwam het kogelstoten, daarop heb ik veel geleerd en ik hoopte dat ik dat ook kon laten zien. De stoten waren allemaal redelijk, maar de laatste was het best(10.90), een PR!
Omdat ik geen last meer had kon ik op het laatste moment toch nog meedoen met mede-junioren Jurian, Stijn en Jasper. Dit idee was een tijdje geleden opgekomen, maar ik had afgezegd door mn blessure, maar nu kon het ook echt!
We waren benieuwd wat we nog konden na onze twee-kampen en na wat overhaaste stokwissel-oefeningen stonden we al klaar bij de wisselpunten. Jasper startte erg goed, hij zou hem doorgeven aan mij. De wissel ging ook netjes en ik kreeg een enorme boost van het publiek en ik sprintte zo snel mogelijk naar Stijn die dan het stokje van mij zou overnemen. Dit ging ook goed en Stijn ging boven verwachting snel. De laatste wissel was op Jurian die dan zou finishen. En Jurian maakte het prachtig af; we hadden een geweldige tijd en waren zelfs eerste.
Daarna had ik ook nog de familie-estafette, ik was de startloper (600m). Ik stond nog met trillende benen van de 200m aan de start. De 600m ging op zich prima en ik kon nog redelijk doorlopen en het stokje goed doorgeven. De rest van de familie heeft het goed gedaan en dit alles bezorgde ons een 2e plaats bij de familie estafette in 3.25.
Daarna kwam het kogelstoten, daarop heb ik veel geleerd en ik hoopte dat ik dat ook kon laten zien. De stoten waren allemaal redelijk, maar de laatste was het best(10.90), een PR!
Omdat ik geen last meer had kon ik op het laatste moment toch nog meedoen met mede-junioren Jurian, Stijn en Jasper. Dit idee was een tijdje geleden opgekomen, maar ik had afgezegd door mn blessure, maar nu kon het ook echt!
We waren benieuwd wat we nog konden na onze twee-kampen en na wat overhaaste stokwissel-oefeningen stonden we al klaar bij de wisselpunten. Jasper startte erg goed, hij zou hem doorgeven aan mij. De wissel ging ook netjes en ik kreeg een enorme boost van het publiek en ik sprintte zo snel mogelijk naar Stijn die dan het stokje van mij zou overnemen. Dit ging ook goed en Stijn ging boven verwachting snel. De laatste wissel was op Jurian die dan zou finishen. En Jurian maakte het prachtig af; we hadden een geweldige tijd en waren zelfs eerste.
Daarna had ik ook nog de familie-estafette, ik was de startloper (600m). Ik stond nog met trillende benen van de 200m aan de start. De 600m ging op zich prima en ik kon nog redelijk doorlopen en het stokje goed doorgeven. De rest van de familie heeft het goed gedaan en dit alles bezorgde ons een 2e plaats bij de familie estafette in 3.25.
Kortom, een dag waar veel dingen gebeurd zijn, van hopelijk niet
meer geblesseerd naar geblesseerd naar totaal fit de bij 4x200 knallen. Ik vond
de 4x200 echt erg geweldig leuk. Al die mensen aan de zijlaan aanmoedigen
alleen maar om die tijd van 1956 te verbreken. Ik weet nog niet wat ik hierna
qua trainingen en wedstrijden ga doen. Wat ik wel weet dat ik zit nu thuis zit met
ongelooflijk veel spierpijn!
Groet,
Léon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten